Bende Belki Babama Sarılmış Olurdum - Kısa Hikaye

Diğer kısa hikayelerimiz için tıklayın!

Küçük kız çocuğu annesi ile yolda yürürken birden durdu. Yağmurdan ıslanan gözlüğünü çıkarttı ve karşısındaki babası ile birlikte bisiklete binen bir başka kız çocuğuna doğru baktı.

Bisikletin arkasında minderde oturan kız çocuğu düşmekten korktuğu için babasına sıkıca sarılmıştı. Ve soğuk olduğundan kıpkırmızı olmuş yanaklarını babasının sırtına yaslamıştı. Babanın ara sıra kızına dönerek kızına söylediği sözler kızı güldürüyordu.

Bende Belki Babama Sarılmış Olurdum - Kısa Hikaye

Kaldırımda duran kız bisikletin arkasından bakmaktayken annesi durumu anladı ;

– Evdeki bisikletler yetmiyor muda gözün başka bisikletlerde dedi. Ama çok beğendiysen baban sana aynısından alır.

Kız yumuşacık sesi ile;

– Bisiklete değil kıza baktım dedi. Babası o haldeyken bile kızıyla sohbet edebiliyor sesi.

Annesi kızını duymamış gibi davrandı . Kürkle çevrili şapkasını düzeltirken.

– Senin arkadaşların soğukta okula yürüyerek giderken ama baban işe giderken sana vakit ayırıp
Mercedes’iyle okula götürüyor.

– Kız hala bisiklete bakıyordu.

– Ama çok istiyorsan baban seni bisikletle getirsin. Diyerek devam etti. Ne güzel yakışır değil mi ?

Küçük kız inci gibi süzülen gözyaşlarını saklamaya çalışırken

– Anneciğim çok isterdim belkide bu sebepten bende babama sarılmış olurdum.